Emalia Olkusz, od 100 lat produkująca garnki, przestała istnieć. To już historia!

Historyczna Emalia Olkusz założona przez Petera Westena, od 110 lat produkująca naczynia, właśnie przestaje istnieć. Produkcja już została wstrzymana, a pracownicy dostali wypowiedzenia. To jeden z największych zakładów pracy, który przez lata dawał olkuszanom zatrudnienie.

- Szkoda fabryki i ludzi. Zakład mógłby spokojnie istnieć dalej - mówią zgodnie byli pracownicy Emalii.

Część osób twierdzi jednak, że ostatnie kilkanaście lat istnienia zakładu, to już nie jest ta Emalia co kiedyś. - Od momentu, kiedy Narodowe Fundusze Inwestycyjne sprzedały akcje fabryki prywatnym inwestorom, zakład został podzielony i powoli zaczął chylić się ku upadkowi - uważa Adam Przewięźlikowski, były dyrektor Fabryki Naczyń Emaliowanych w Olkuszu. - Szczególnie źle się działo w ciągu ostatnich kilku lat - dodaje nasz rozmówca.

Ożywił małe miasteczko

O tym, jak wielki wpływ miała Emalia na całe miasto, nie ma wątpliwości żaden olkuszanin. W 1865 r. Olkusz liczył nieco ponad dwa tysiące mieszkańców. W tym czasie funkcjonowały tylko dwa zakłady przemysłowe: destylatornia wódki i fabryka octu, które zatrudniały łącznie czterech robotników. Kiedy w 1907 r. Peter Westen założył fabrykę w Olkuszu, dla mieszkańców otworzyły się zupełnie nowe możliwości.

- Peter Westen, był dla olkuszan kimś więcej, niż przemysłowcem - podkreśla Jacek Sypień w rozdziale poświęconym założycielowi OFNE w książce „Życie emalierni”. Westen zapewniał wykwalifikowanym pracownikom bezpłatne mieszkania, które były usytuowane na starym i nowym placu fabrycznym. Mieszkańcy nie płacili za opał, wodę, czy prąd z fabrycznej elektrowni. Na terenie olkuskiej fabryki działał wielobranżowy sklep, w którym mogła zaopatrywać się załoga płacąc gotówką lub „talonami”. Ceny w tym sklepie były niskie, gdyż nie naliczano marży. Każdy zatrudniony w fabryce otrzymywał kilka razy w roku „przydział” naczyń, które wykorzystywano dla własnego użytku, lub odsprzedawano. Właściciel fabryki płacił za podręczniki szkolne dla dzieci swych pracowników, a przy fabryce działała bezpłatna szkoła powszechna i przedszkole.