Fot. Archiwum „Antyfonarz opata Mścisława” zdobiony jest iluminacjami
„Antyfonarz opata Mścisława” po 200 latach powraca do klasztoru benedyktynów. Na zaledwie dwa dni. A wszystko z okazji Święta Książki organizowanego w Tyńcu
Na co dzień cenny rękopis przechowywany jest w Skarbcu Biblioteki Narodowej w Warszawie. Tam właśnie trafiają najcenniejsze obiekty literatury i piśmiennictwa polskiego. W tym tajnym (o jego lokalizacji wie tylko kilka osób w Polsce), pancernym schronie odpoczywają m.in. kroniki Galla Anonima i Wincentego Kadłubka, rękopisy Mickiewicza i Witkacego, „Psałterz floriański”.
Sam „Antyfonarz opata Mściława” wykonany został przez katedralisa Przybysława z pewnością przed 1409 rokiem. Drugi tom tego antyfonarza, zawierający śpiewy na drugą połowę roku liturgicznego, zaginął lub został zniszczony. Ponownie oprawiono go (podobnie jak graduał opata Mścisława i graduał opata Macieja Skawinki) około 1569 roku w deski powleczone białą, wytłaczaną skórą, z okuciami typu gotyckiego. Wówczas też prawdopodobnie dodano do rękopisu karty papierowe. W 1632 był sporządzony indeks śpiewów na kartach dodanych na końcu.
W dalszej części materiału przeczytasz jakie były losy jednego z cenniejszych rękopisów w Polsce i co o nim sądzą historycy sztuki.
Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.
-
Prenumerata cyfrowa
Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.
już od
3,69 ZŁ /dzień