Najlepszy tokarz wśród tenorów i najlepszy tenor wśród tokarzy

Bogusław Morka jest obdarzony niezwykłym głosem o aksamitnym brzmieniu. Jego nazwisko na afiszu gwarantuje dziś komplet na widowni największych sal koncertowych w kraju i za granicą

Mówią o Panu pierwszy tenor Rzeczpospolitej…

To, że tak mówią, jest bardzo miłe i świadczy o tym, że moi fani pamiętają koncerty, na których byli i wysoko oceniają mój kunszt wokalno-aktorski.

Z zawodu jest Pan tokarzem. Śpiewanie operowe to mniejszy wysiłek fizyczny niż prace tokarskie?

Tak, mój pierwszy wyuczony zawód to tokarstwo. Nawet miałem okazję, będąc na stażu w fabryce, która produkowała części do małego fiata, toczyć wałki do skrzyni biegów. Wtedy utarło się powiedzenie: ,,Najlepszy tokarz wśród tenorów, najlepszy tenor wśród tokarzy”. Co do wysiłku fizycznego to zdziwicie się Państwo, ale jest on znacznie większy na scenie niż przy toczeniu wałków do malucha. Ludzie widząc na koncercie pięknie ubranego faceta, myślą: ,,o, ten to ma klawe życie. Nie dość, że ubrany, pięknie śpiewa, to jeszcze bogaty”. Stety i niestety, ale rzeczywistość jest bardziej skomplikowana. Dar, który dostaje się od Boga, trzeba często okupić wieloma trudami. I to jest ta prawdziwa strona sztuki, nie ma lekko!

Najwyższy głos męski jest w Polsce rzadkością. Jeszcze trudniej znaleźć tenora o urodzie amanta, postawnego i szczupłego. Pan zgarnął te wszystkie cechy w pakiecie. Potrafi Pan zaczarować publiczność?

Rozpieszcza mnie Pani tymi miłymi określeniami, które łechcą co nieco moją artystyczną i męską próżność, ale rzeczywiście Pan Bóg obdarzył mnie hojnie. To prawda, te cechy są u tenora dość rzadkie. A jednak w historii sceny operowej pojawiło się kilku wielkich tenorów - wielkich sztuką, ale i wzrostem. Nawet miałem z nimi styczność, chociażby Placido Domingo (dobrze ponad 180 cm) i Jose Cura (190 cm). Dzięki tym cechom melomani mogą naprawdę przeżywać romantyczne sceny operowe, operetkowe czy musicalowe, a partnerki sceniczne lubią się wspierać na wysokim partnerze.