Rok temu, 10 lutego 2022 r., zmarł Stanisława M. Jankowski, krakowski historyk, dziennikarz i publicysta, wieloletni redaktor „Dziennika Polskiego”. Z okazji pierwszej rocznicy jego śmierci w sobotę 11 lutego odprawione zostanie nabożeństwo w kościele Dominikanów w Krakowie.
Stanisław M. Jankowski całe swoje życie oddał dziennikarstwu i historii. Teksty i książki historyczne tworzył od lat 60. praktycznie aż do śmierci. Mimo poważnej choroby, stopniowo odbierającej mu sprawność fizyczną, cały czas gromadził materiały i pisał kolejne książki, artykuły, szkice.
Był rodowitym krakowianinem. Urodził się 9 grudnia 1945 r. Jego dziadek był znanym lekarzem, który jako ekspert w latach 30. wziął udział w głośnym procesie Rity Gorgonowej w Krakowie. Z kolei ojciec, prawnik, należał do krakowskiej palestry. Staszek z kolei zainteresował się historią i ukończył ją na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Jako publicysta zadebiutował w 1965 r. w „Dzienniku Polskim” na łamach kolumny studenckiej. Dwa lata później dołączył do działu miejskiego gazety. Z czasem przeszedł do pisania poważniejszych tekstów: reportaży i artykułów historycznych. Współpracował także m.in. z „Życiem Literackim”, „Echem Krakowa”, „itd”, „Przekrojem”, „Gazetą Krakowską”, „Przeglądem Tygodniowym”, „Wieściami”. W każdej z tych redakcji słynął z pracowitości i dziennikarskiej płodności.
Szybko przeszedł do pisania książek. W 1977 r. opublikował „Steny z ulicy Mogilskiej”, pionierskie opracowanie o konspiracyjnej wytwórni broni działającej podczas okupacji przy ul. Mogilskiej w Krakowie. Odtąd Armia Krajowa, jej akcje i postacie stały się ulubionym tematem Stanisława M. Jankowskiego. Poświęcił jej wiele książek (m.in. „Generał Stefan Rowecki – Grot”, „Steny biją celnie”, „Rozkaz: zdobyć więzienie”), artykułów prasowych i audycji radiowych (przez wiele lat współpracował z Radiem Kraków).
W latach 80. podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych przyjaźnił się z Janem Karskim, wojennym emisariuszem rządu londyńskiego. To właśnie Staszek napisał pierwszą biografię Karskiego, postaci w Polsce w tamtych latach zupełnie zapomnianej czy wręcz nieznanej.
Innym ważnym tematem, którym przez wiele lat zajmował się Jankowski była zbrodnia katyńska. Wiosną 1989 r. współorganizował w Krakowie wystawę zdjęć „Zginęli w Katyniu”. Ekspozycja prezentowana w kamienicy Hetmańskiej przy Rynku Głównym stała się wielkim wydarzeniem, obejrzało ją ponad 200 tys. osób. W tym samym roku należał do współzałożycieli Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej. W krakowskim Instytucie Katyńskim przez kilkanaście lat redagował „Biuletyn Katyński”. Zbrodni na polskich oficerach poświęcił kilka książek, m.in.: „Powrót do Katynia”, „Czterdziestu co godzinę”, „Inwentarz dokumentów katyńskich…”, „Literaci a sprawa katyńska – 1945”. W latach 90. jeździł do Moskwy i w archiwach szukał dokumentów dotyczących zbrodni. W 2007 r. został konsultantem historycznym przy produkcji filmu Andrzeja Wajdy „Katyń”.
Zmarł po poważnej chorobie 10 lutego 2022 r. w Krakowie. Spoczął na cmentarzu Rakowickim. Msza za Stanisława M. Jankowskiego w pierwszą rocznicę śmieci zostanie odprawiona w sobotę 11 lutego w krakowskim kościele Dominikanów przy ul. Stolarskiej 12 o godz. 17.