Twórczy niepokój i pomysłowniki artysty malarza Michała Załuskiego

Od realizmu woli twórczą interpretację i to, co wieloznaczne. Od mówienia, patrzenie na sztukę. Został wyróżniony przez Związek Artystów Polskich nagrodą im. Bolesława Barbackiego.

Michał Załuski, rocznik 1975. Syn Alberta Załuskiego, sądeckiego malarza i rzeźbiarza oraz Marii Brylak -Załuskiej, etnograf, badaczki kultury ludowej Karpat. Laureat nagrody im. Bolesława Barbackiego, przyznanej podczas „Salonu” - najważniejszej dorocznej wystawy - przez Związek Polskich Artystów Polskich.

- Powiem szczerze, że niespecjalnie wiem, dlaczego akurat ja zdobyłem tę nagrodę. Nie wsłuchiwałem się w uzasadnienie jury i byłem mocno zaskoczony, gdy odczytano moje nazwisko - uśmiecha się. To nie jedyna tegoroczna nagroda ZPAP, która trafiła do domu Załuskich. Złotą Ramą, czyli nagrodą za całokształt twórczości, został uhonorowany Albert Załuski, senior.

Twórczy dom Załuskich

Zwycięski tryptyk „Synteza” Michała Załuskiego to wizja płonącego miasta. Choć to raczej tylko jedna z interpretacji , bo jak podkreśla autor tworzy obrazy wieloznaczne.

- Najbliżej mi do surrealizmu. Ludzie pytają mnie dlaczego maluję właśnie w ten sposób, dlaczego przetwarzam, a nie po prostu odzwierciedlam rzeczywistość. Sztuka powinna mówić coś więcej, wychodzić poza walory estetyczne, nieść ze sobą jakąś myśl. Chełpić się wyłącznie tym, że potrafię coś idealnie narysować, to nie jest moja filozofia. Uważam, że wartościowym jest powiedzieć coś w sposób nieoczywisty - opowiada Michał Załuski.